Toetje & Ollie

Toetje zat bij een waterval en gaf een brulletje na Ollie.

Ollie kwam aangelopen bij de watervallen. "Ajjo Oeje"zei hij zachtjes

Sangha zat op een afstandje te kijken. Toetje zag haar niet.

''Ik haat jouw Witje.''

"Wom?"vroeg Ollie

(Waarom)

''Oat ne ielig poet en kit went.''

(Omdat je zielig doet en wit bent)

Sarabie lag ook in de struiken ze zagen haar niet ze kon de taal verstaan die had ze zelf ook vaak gebruikt
sarabie liep uit de bosjes

Toetje keek na Sarabie en keek toen weer boos na Ollie.

"I vin niej jeu da jij so boo ben. jij mij uje. we ben famijie, da nie boo sijn ekaar, da amen pelen"zei Ollie


(Ik vind het niet leuk dat je zo boos bent. Je bent mijn zusje, we zijn familie en dan moet je niet boos op elkaar zijn, dan moet je samen spelen)

"I nu tot da i itte ijge ben, i nienonder"zei Ollie

(Ik ben nu trots dat ik witte tijger ben, ik ben bijzonder)

''At eten ook opa.''

(Dat weet je ook alleen maar van opa)

Ollie keek boos naar Toetje.

"I nie snappen wom jij aat mij. wa doe i fout?"vroeg Ollie

Ik snap et niet waarom jij mij haat. Wat doe ik fout?

Toetje gaf Ollie een knuffel. ''Je bent te klein om dat te snappen ''

"Jij mij nu nie meer aten?"vroeg Ollie

(jij haat mij nu niet meer?)

''Nee, ij lijn puffel leluiken.''

(Nee, je mag mijn knuffel wel gebruiken)

"O jij jief Oeje, ma oef niej"zei Ollie

(oh je bent lief Toetje, maar dat hoeft niet)

Ollie rende speels weg in de hoop dat Toetje achter hem aan zou rennen.

Toetje rende achter Ollie aan maar dit keer wel speels