Zwerven

2 heldere gele ogen waren te zien tussen het gebladerde. Geritsel deed vogels opschrikken.
Kita keek voorzichtig rond en snoof even. Ja, dit was het gebied waar ze thuishoorde.
Ze glimlachte tevreden en stapte met grote passen door het woud, tot ze als versteend bleef staan.
Ze draaide haar oren en keek oplettend rond.
"Wie is daar?" vroeg ze kalm en wachtte op antwoord. Ze hoorde opnieuw geritsel.
"Wie is daar?" vroeg ze opnieuw en al een stuk krachtiger.

"Kita!" Een zware, maar toch heldere stem klonk uit eht strikgewas, en niet veel later sprong er een immense tijger, vlak voor Kita neer. Zijn heldere ogen zochten die van Kita, n voor ze het wist had ze een lik of tien te pakken van Idun.

Hij keek haar lachend aan, en sloeg wild met zijn staart, een teken van opwinding. "Waar was je?!" Vroeg hij snel, maar nog steeds met een grijns van verukking op zijn gezicht.

Kita schrok toen Idun voor haar sprong, maar zodra ze doorhad dat hij het was, keek ze hem blij aan.
Ze glimlachte tevreden en zwiepte ook met haar staart "Doet er niet toe" zei ze stil "nu ben ik er weer" ze likte tevreden zijn neus.

"des te ebter.." Idun krulde zijn nek over die van haar, en likte haar zachtjes.

"Ik ben blij jou terug te zien" zei ze blij en sloot haar ogen terwijl ze haar kop tegen hem aanwreef.
"maar je bent gegroeid" ze keek grijnzend op naar Idun, die een stuk groter was dan Kita.

"Dat klopt " Idun vergeleek zichzelf met Kita, en knikte. : Jammer hea "

"whaaaa ik ben mini kita" zei ze met een nep-triest gezichtje.

Bono kwam droog aanlopen. ''Jow moeder-figuur.''

"bono!" ze liep naar hem toe en gaf hem een lik
"jij bent ook gegroeid zeker?"

Idun rolde even met zijn ogen, en ging tegen een jonge boom aanliggen, die akelig meegaf onder zijn gewicht.

Kita liep naar hem toe
"wat is er?" ze ging naast hem gaan liggen en begon op zijn oor te knagen.

Idun schudde even meewarend zijn hoofd naar Kita, en likte haar zachtjes. "Hoe gaat het..?" Vroeg hij zacht.

"met mij goed" ze keek hem aan "met jou?"
ze likte liefdevol zijn snuit.

"gOed. alleen ben ik moe.. Zo verschrikkelijk moe.." Idun stond even op, en begon rusteloos te ijsberen.

Kita ging gaan zitten en keek hem aan.
"Er scheelt wat hé? Vertel"

"Dat is wat ik ben.. Moe.." Zei Idun, en hij begon omhoog te klimmen, waar hij in een holte, in de boom bleef liggen.

Kita ging beneden aan de boom gaan liggen en keek omhoog.

Idun klom weer hoger enorme boom in, en begon over de takken anar andere bomen te lopen...

"niet vallen he" grijnsde Kita die braaf op de grond bleef liggen.

"Nee hoor.." Idun grauwde doorgjes, en klom via een andere boom naar beneden.

Kita rolde op haar rug en keek naar de boomtoppen en de lucht.

Bono gaapte een keer en ging liggen.

Idun landde per ongeluk op Bono toen een tak brak onder zijn gewicht xD