Yara's rustplekje

Yinthe liep met Yara in haar bek naar de schaduwplekken. Ze legde haar neer en groef een gat onder de boom waar ze zelf altijd het liefste zat. Daarna legde ze het welpje erin. "Rust in vrede..." zei ze zachtjes en gooide weer zand over het welpje.

"Dag lieve kleine Yara, ikz al je nooit vergeten"zei Ollie

Yinthe ging zitten toen ze klaar was met het zand. Ze zuchtte diep en sloot haar ogen. Daarna opende ze ze weer en er rolde een traan over haar wang. Toen stond ze weer op en draaide zich om naar Ollie. "Zullen we terug gaan naar de welpjes?" vroeg ze zachtjes.

Ook bij Ollie rolde er een traan over zijn wang. "Ja is goed lieverd"zei hij en gaf haar een lik en toen liepen ze samen terug naar de grot