Nieuw hier...

Chitsa was nieuw hier en wist haar we nog niet goed..
Ze gaf een lang huil aan Tijgers die haar wouden helpen hetgebied te verkennen.
Langzaam ging ze zitten en wachtte af. Ze hoorde iets ritselen in de struiken toen ze zag dat het maar een konijntje was genoot ze verder van het geluid van de wtareval.

(het is brullen denk ik ,maar heb nog geen ava maar ben een hele jonge witte tijgertje)

Luna piepte zacht"wat was dit nou weer "dacht ze en ze liep moe en uiteghonrdt rond"mama"huilde ze zacht.
Toen kon ze niet meer en ze zakte neer,maar toen hoorde ze een brul en ze keek op"Mama"dact ze en ze liep er moelijk naar toe en zakte voor de poten van de tijgerin in.Ze keek meet haar hoofje naar haar toe ,maar ze rook niet naar mama!

{Owjaaa.. ik ken niets van tijgers.. }

Chitsa keek op naar Luna. 'Hee, kleine welp.' Zei ze zachtjes tegen het welpje. 'Waar is je mama?' Vroeg ze vriendelijk aan haar. 'Of weet je dat niet?' Het welpje zag er ziek uit..Ze gaf het een lik. 'Wees maar niet bang. Ik zal wel voor je zorgen.' Ze ze terwijl ze de pup bij haar pakte. Ze ging rondom de pup liggen zodat die het niet koud zou krijgen. Van wie zou de welp zijn? Zou er nog een tijger komen? Zou de welp haar accepteren als moeder? Allerlei vragen spookte door haar hoofd. Vragen waar ze geen antwoord op wist.

Een witte tijger met wat oranje plekken kwam aangelopen terwijl haar spieren even gespannen zaten.Wantrouwend keek ze de 2 aan.Ze hief kaar kop en vroeg zonder een teken van emotie"Wie zijn jullie?".Ze liet haar tanden even zien en sloot daarna haar kaken met een klap.

Chitsa keek geschrokken naar Rain. 'Ik ben Chitsa..ik ben nieuw hier.' Ze keek naar Rain. 'Ik doe niets kwaad hoor!' Zei ze een beetje geergerd. Ze keek naar Luna en ging beschermend om haar liggen.

"Zei ik dan dat je de welp met rust moest laten"zei Rain droog en grijnsde erna en zei"Ik ben rain".Ze zag dat de tijgerin nog jong was en de welp ook.

Chitsa vond de wolvin maar raar maar zei daarna: 'Mij naam ken je al..Rain mooie naam!' Prees ze haar. 'Ken je hier veel wolven?' Vroeg ze nieuwsgierig. Ze glimlachte naar Rain. en ging zitten. Ze wist niet of Rain nu goede bedoelingen had of slechte..ze besloot zich erbij neerteleggen en keek vlug even naar Luna of alles in orde was. Daarna keek ze wer naar Rain. Ze verveelde zich.

Sangha hoorde van alles en kwam kijken wat er aan de hand was, ze zag Rain die ze al kende en ook zag ze de nieuwe tijger en het kleine welpje, die kende ze niet.
"Hallo, wie zijn jullie? Ik ben Sangha, ik woon hier al een tijdje, fijn om weer tijgers te zien, het is hier een hele tijd erg stil geweest"zei Sangha blij

Chitsa keek naar Sangha. 'Oooh hallo..' Zei ze. 'Ik ben Chitsa.' Zei ze rustig en kalm. Ze deed haar ogen dicht en genoot van het geluid van de waterval. Eigenlijk had ze zin om te zwemmen! Ze bleef nog even liggen en wachtte af xwat de rest zou doen.

"Ooh, mooie naam. Is dat jou welpje?"vroeg Sangha toen ze naar de kleine welp keek.

'Wel uhm. Ze is haar ouders kwijt..Ik zorg nu voor haar..' Zei ze. 'Jijhebt ook een mooie naam hoor!' Zei ze glimlachend. 'Bent u hier al lang?'

"Ooh oke. Dank je. Ik ben geen u, zeg maar jij. Ik ben hier al een tijdje ja, maar er zijn hier niet veel tijgers meer, geen idee waar ze allemaal heen zijn gegaan, ik weet ook niet waar mn kinderen en mn welpjes zijn"zei Sangha

'Oooh dat is wel jammer..het is hier prachtig!' Ze glimlachte en gaf Luna een lik. 'Ok ik zal geen u meer zeggen mar jij!' Lachte ze. Ze vond het wel tof dat er een paar tijgers op haar brul(?) afgekomen waren. 'Oooh ik heb zin om te zwemmen!' Zei ze terwijl z enar het water staarde.

"Dan spring je er toch lekker in? Ik let wel op de kleine"zei Sangha en ze ging liggen en likte haar poot

Chitsa twijfelde geen moment en sprong in het water. Ze bleef toch steeds letten op Rain Sangha en haar welp. Ze ging even kopje onder en kwma vijf minuten later ht water uit.

"Was het lekker? Je koelt er lekker vanaf he?"vroeg Sangha en keek haar vriendelijk aan.

'Jah, heerlijk!' Ze keek naar Sangha. 'Bedankt om een oogje in het zeil te houden!' Ze ze vriendelijk. 'Nou, de planning voor vandaag is vervelen!' Zei ze zuchtend.

"Graag gedaan hoor"zei Sangha en ze sloot haar ogen en was aan het genieten van het heerlijke zonnetje.

Chitsa keek naar Sangha en Rain. zouden ze nu vrienden zijn? Ze hoopyte van wel.. Langzaam stapte ze naar Luna en ging bij haar liggen. 'M'n kleine meisje..' Fluisterde ze.

"Wat zijn ze lief he die kleine welpjes. Ik heb er zelf ook 6 gehad.. ze zijn nu allemaal weer groot, en heb zelfs ook kleinkinderen van Ollie en zn vriendin Yinthe"zei Sangha tegen Chista

Chitsa knikte naar Sangha. 'Jah ze zijn heel lief!' Zei ze vriendelijk. Sangha was ook een vriendelijke wolf.

Een andere nieuwe tijger, die nog redelijk jong was, liep langs de watervallen. Ze was nog nooit in deze gebieden geweest. 'Wauw...' hoorde je haar zachtjes zeggen. Ze was een Sumatraanse Tijger, die ervan hield om nieuwe gebieden te ontdekken. De waterval kletterde, en Bhuma, want zo heette de tijger, glimlachte. Het was hier echt prachtig. Terwijl ze verder liep, zag ze een paar andere tijgers. Dit was dus geen verlaten gebied, er waren ook anderen. Bhuma glimlachte nog eens, en liep langzaam op de tijgers af. Ze groette hen vriendelijk, en keek rond. 'Kent u deze gebieden goed?' vroeg ze aan allemaal. Ze hoopte van wel. Ook hoopte ze dat ze niet het territorium van een ander was binnengedrongen. Dat zou vreselijk zijn. Het leek haar vreemd dat iemand deze plek niet als territorium wilde, het was een geweldige plek. 'Wat is het hier mooi...' verzuchtte ze. Het geluid van de waterval was rustgevend, en Bhuma kon niet stoppen met glimlachen. Het was hier ook zo'n mooie plek. De andere tijgers leken haar niet van de Sumatraanse soort.

"Hallo, wie ben jij? Ik ben Sangha. Ik ken het hier wel goed ja. Tegen mij hoef je geen u te zeggen"zei Sangha vriendelijk

Bhuma luisterde naar de vriendelijke tijgerin die haar overstelpte met een woordenvloed. 'Ik ben Bhuma,' antwoordde ze net zo vriendelijk. 'Dat betekent aarde.' Ah, de tijger kende het hier dus goed. 'Ken je alleen het gebied rond de watervallen goed, of alles hier?' Het was vreemd om iemand die ouder was dan zij met je aan te spreken, maar ze deed het toch, omdat Sangha het haar had gevraagd. 'Ben ik toevallig in een territorium van een andere tijger hier?' vroeg Bhuma toen, en ze keek omzich heen. Ze wist het niet zeker, ze had nog geen bomen gezien waar krassen opstonden, en er waren hier zoveel geuren door elkaar dat ze ze niet kon thuisbrengen. Ze zuchtte, maar het was geen diepe zucht die aangaf dat ze ergens meezat. Het was een zucht die aangaf dat ze het hier fijn vond. Die watervallen waren zo rustgevend. Als het even kon, zou ze hier haar territorium maken, maar ze dacht niet dat de andere tijgers hier daar zou blij mee zouden zijn. Ze moest een gebied ontdekken waar nog nooit iemand was geweest, dan zou ze daar haar territorium maken.

"Hoi welkom Bhuma, mooie naam trouwens. Ik ken bijna alles hier, ben hier gekomen als klein welpje, achtergelaten door mn ouders. Je bent hier in een vrij gebied, dit is niet speciaal van iemand"zei Sangha