Yinthe slikte even, waarna ze weer naar Cheetah toeliep en naast hem ging liggen.
"Ja, dat weet ik," zei Yinthe zachtjes, waarna ze hem weer wat rustgevende likjes gaf.
Uiteindelijk besloot ze dat ze iets moest doen, want anders zou het nog wel eens naar kunnen aflopen.
"Dit kan even pijn doen, Cheetah," zei Yinthe zachtjes, waarna ze met al haar kracht de klem open trekte. Uiteindelijk lukte het, en Yinthe trok meteen Cheetah bij zijn nekvel uit de klem. Ze liet hem springen, en sprong zelf geschrokken achteruit. Haar voetkussentjes lagen open door de tanden van de klem, en het bloedde hevig, net als Cheetahs pootje. Voorzichtig zette ze Cheetah naast zich neer.