Uitgeput

Na een tijdje had Ayaki eindelijk de uitweg gevonden,
Ayaki voelde bij iedere stap die ze zette pijn..
"Stom ander gebied" zei Ayaki die weer eens met haar klauw tegen iets beukte en naar onder keek "een tip nooit naar een ander gebied gaan, je wordt er gewoon aangevallen" zei Ayaki tegen zichzelf terwijl ze nog niet over de "lijn" van het gebied was of er alweer een tijger achter haar aanstuifde
rende Ayaki die zijn klauw in haar rug kreeg zo snel als ze kon weg...
Om daarna nog verslapt als ze al was door het zoeken nsaar hun gebied neerviel onder de bladeren uit het oerwoud en zich schuilhield

Kinicha kwam aangesprint en zag Ayaki "je werkt je ook altijd in de nesten waardoor je zus je moet komen helpen" mompelde Kinicha "weetje Ayaki het is dat ik wel moest van mijn soort groepsleider om jou te redden na eenmaal je brul te hebben gehoord, eigenlijk heb ik je de dood van mam en pap niet eens vergeven maarja.."
Kinicha trok de bewusteloze Ayaki onder de bladeren vandaan en bleef ernaast zitten

''Mag ik nu schreeuwen? Ik houd daar zo van XD''

"nee" zei Kinicha "help Ayaki liever ik moet terug naar mijn gebied eigenlijk..."
zei Kinicha die naar haar zusje keek"het zou laf zijn haar zo achter te laten toch..? maar ik kan haar meenemen naar haar eigen gebied waar ze is geboren, haar zusjes waaronder ik zullen het vast leuk vinden..."

(Lang bezoek aan wot dan )

Bono pakte Ayaki op en nam haar mee na zijn grot.

"Hela!" riep Kinicha die naar Bono keek "laat haar eens even liggen! we maken een bed van bladeren en vervoeren haar daarop"

''Hallo als mijn hulp zo gewardeerd word dan bekijk je het maar.'' Bono liep boos weg.

Kinicha zuchtte "goed dan op jouw manier, ik heb ook alleen het beste met Ayaki voor"
mompelde Kinicha die rustig ging liggen

Bono liep gewoon door en had geen zin meer in die 2.

Kinicha bleef rustig liggen en keek naar Ayaki die er maar wat bij lag "Sterf maar in je uppie" zei Kinicha die wegliep

''Waarom zou ik helpen? Ze haat mij als ze weer beter is dan krijg ik toch alleen maar weer gescheld van haar.''

"wie zegt dat" zei Kinicha tegen Bono
"Ayaki is gewoon van streek... vandaag stierven onze ouders en jij lijkt er behoorlijk op
misschien wilde ze dat je haar met rust liet zodat ze niet zou huilen, ze haar huilen in gezelschap" zei Kinicha die Bono aankeek

''Ze deed dat ook al voordat ze van streek was. Ik ga na de grotten.''

"best, maar een ding Bono, zo heet je toch" zei Kinicha ineens wat zachter "het spijt me voor Ayaki's gedrag ze is nu eenmaal een zusje van mij, en heeft dus ook mijn kattige gedrag weet je" zei Kinicha die Bono nog aankeek voordta hij wegging

''Kom je na onze welpjes kijken?''

"Graag! ik hou van die kleine dingen" zei Kinicha ineens een stuk aardiger tegen Bono
"eigenlijk zijn we toch een soort famillie dus moeten we elkaar maar accepteren, is het niet?" vroeg Kinicha lachend

''Dat is zo.''

Sarabie kwam aan van een lange reis ze brulde dat ze weer thuis was ze was al een stuk groter

Kinicha lachte en keek Bono aan "weet je tenminste weer waarom ayaki zo doet" grijnsde Kinicha die daarna Bono volgde

''Hoi Sarabie, kom je na onze grot?''

oke broertje wat heb je me te verassen ze gaf haar broer een lik