Bij de schaduwplekken, daar kwam ze Toetje tegen. Opgelucht haalde ze adem. "Wil je nooit meer zomaar naar buiten gaan? Je bent nog te jong, over een paar daagjes mag je en trouwens je liet me schrikken"zei Sangha en ze pakte Toetje in haar nekvel en nam haar mee naar binnen en legde haar bij de andere welpjes en ging er zelf weer bij liggen. Ze was een beetje boos maar liet het niet merken.