De Mensen...

Idun liep naar een open plek in het woud, waar een riviertje stroomde.. Hij zag de vertrouwde hutten van de tweevoeters staan, en liep eropaf. Hij werd onthaalt door giechelende kinderen, die hem aaiden en op hem reden. Hij trok zich er niets van aan, hij wist dat de mensen hem geen kwaad deden. Hij liep naar zijn bekendste plekje, buiten sde groep hutten. Een enorm gebouw, ook een tempel, maar intact, rees voor hem op, en hij liep naar binnen. Iemand riep iets, en een oude man kwam naarbuiten. Hij grijnsde breed en nam Idun lachend op. Idun keek met een schuine kop toe, en liep naar de man toe. Hij kende hem, hij vertrouwde de mens, en hij ging voor hem zitten. De man hurkte en aaide Idun over zijn ko. Hij brabbelde iets in de mensentaal en een stel bediendes kwamen aangerend met eten voor Idun. Idun keek toe en snoof eraan. Hij nam een hapje. het smaakte heerlijk, en at door. De man glimlachte en aaide idun over zijn kop. Idun spinde en liep achter de man aan. Hij mocht hem, hij kon met hem communiceren, hij was hier graag, in de tempel van de mensen...

Jumper stond aan de rand van het woud integenstelling tot Idun haatte Jumper tweevoeters toen hij twee was en van huis verloor hij zijn beste vriend aan die vacht vreters

Idun keek naar de man, die de tempelbewaarder, en hoge boeddistische monnik, was en hij grijnsde. Hij liep door de enorme tempel en keek rond, naar alles wat de tweevoeters deden. Hij werd liefjes en zacht behandeld, en hij deed lief terug tegen de vele kinderen die kwamen kijken naar Idun. De meeste mensen waren nog wantrouwig tegenover de enorme tijger, die af en toe hun dorp bezocht, maar de monniken kenden hem goed. Hij ging tijdens het idaguur naast de monnik zitten, en probeerde zijn gedachtenstromen op de monnik uit te oefenen, het lukte moeizaam, en hij bekeek de gevoelens van de monnik. De gedachten kon hij moeizaam lezen, vanwege de taalverschillen, maar hij begreep dat de monnik de tijger eerde...

Jumper kwam 3 stappen dichter bij de hutten

Idun probeerde met de man te praten. Verstaat u mij, edele tweevoeter? probeerde hij. De man schrok duidelijk, en keek Idun met gefronste wenkbrauwen aan...

Jumper zetten nog een stap richting de hutten

Izzie kwam nieuwschierig kijken.