Haar tong likte haar lippen af. Daar stond een hert, helemaal alleen. Het zag er nog jong uit, en Sheila vroeg zich af waar de moeder was. Maar nu had ze even geen tijd meer om te denken; ze had honger, en het hertje was de perfecte prooi.
Met een noodgang, maar zo'n plotselinge beweging dat het amper te zien was, schoot ze langs de mangrove bomen, en haalde het hertje neer.
Sheila kwam niet vaak uit het gebied waar ze was geboren, China. Het liefste bleef ze daar, maar de honger had haar helemaal hiernaartoe, naar India gebracht.
Ze had haar sterke kaken om de hals van het hertje geslagen, en beet nog eens door. Daarna liet ze het dier vallen, en begon gulzig te eten. Ze had nu al lang genoeg gewacht met eten.