Zara sprong tevoorschijn, en stapte op de tijgerin af. "Nee, maar ik ken Yinhe wel." Zei Zara, en glimlachte naar de tijgerin. "Ik heet Zara. Ik ben nog niet zo lang hier." Legde ze uit, en glimlachte aarzelend. "Ik heb Yinthe ontmoet, en Kazukan. Kazukan is ook nieuw hier." Vertelde ze verder en glimlachte weer. "Hoe heet jij?" Vroeg Zara en ging zitten. Ze kende bijna niemand hier. Ze dacht even aan die dag met Yinthe en Kazukan, dat ze hadden gespeeld. Het was een mooie dag geweest. Zo'n beetje de mooiste dag van Zara's leven. Haar leven tot nu. Zara was nog jong, maar deze dag zou ze nooit vergeten. Zara had geen ouders meer, waar ze met meegekomen zou kunnen zijn. Nee, ze was hier alleen. Haar ouders, broertjes en zussen waren allemaal dood gegaan, door een vreemde ziekte. Zara was alleen geweest vanaf toen. Ze had als een nomade rondgetrokken, en was hier gekomen. En ze vond het geweldig! Zara keek Sita aan. Ze had nog geen antwoord gekregen. Misschien wilde Sita haar niets zeggen, simpelweg omdat ze haar niet kende. Of misschien was Yinthe een vijandin van Sita? Zara wist het niet, maar ze zou het hoe dan ook te weten komen.
(amai, zo'n lange post gemaakt, kheb erop mijn best gedaan xD)