Verdriet

''Ik gooi stenen!'' Bono gooide nog meer. ''Word wakker stom dier XD''

Sangha kwam aangelopen. "He joh, Bono doe es gewoon"zei Sangha die zag dat Bono stenen aan het gooien was.

''Wat? Dat dier moet praten ''

Yinthe kreeg weer hoop toen ze Sangha zag. "Sangha!" kwam er heel erg piepend uit.

''Hé dat beest kent je naam! Kangaroe waar ken je Sangha van?''

"Laat haar gewoon. Stenen gooien heeft geen zin. Ga maar gauw naar je kleintjes, ze wachten op je"zei Sangha tegen Bono.

"Yinthe wat doe je daar beneden?"vroeg Sangha geschrokken

''Dat is Yinthe niet maar een kangaroe XD''

Yinthe probeerde het uit te leggen. Met haar krachten lukte het niet echt...
"I-ik was verdrietig. Familie, mis pap en mam." ze hijgde en snakte naar adem. "Ik sprong, en... en... Bono deed vervelend, met poep gooien. I-Ik was het even zat, en... en sprong. Hij liet me liggen, en be-begon stenen naar me te gooien!"
Yinthe wreef op haar hoofd. Er droop een klein beetje rood bloed naar beneden.

"Doe es gewoon Bono er zijn hier geen kangaroes. En ik hoorde hetzelf dat Yinthe het was"zei Sangha

Toetje kwam aanstormen en wou ook van de klif springen.

"Sangha! Je dochter!" waarschuwde Yinthe.

Toetje zette zich al af.

"Neee!!" riep Yinthe.

Sangha kon haar nog net optijd in haar nekvel vast grijpen en zette haar naast zich op de grond neer. "Toetje, dat is levensgevaarlijk!"zei Sangha een beetje boos.


"Ik heb haar hoor Yinthe!"zei Sangha

''Volgens papa is het een goede manier om je spieren te trainen XD''

Yinthe zuchte van opluchting. Toetje leefde nog.

"Dat zal best wel zo wezen. maar het is levensgevaarlijk Toetje. Je bent nog klein als je groter bent mag je het best een keer doen als je dat zo graag wilt, maar nu niet, je bent nog veelste kwetsbaar"zei Sangha

''Ik ben sterk hoor!'' Toetje liet haar spierballen zien XD

Yinthe lachte om het welpje. Ze wreef nog even over haar hoofd en probeerde toen voorzichtig op te staan.

"Ja dat geloof ik graag, maar je bent nog te jong"zei Sangha en ze pakte Toetje op en liep met haar naar de grot.

Toetje sloeg tegen de neus van Sangha. Sangha had een bloedneus. ''Zie je wel, Toetje sterk!''

"Toetje vedorie! Ik geloof je best dat je sterk bent maar dan hoef je niet van een klif af te springen omdat te bewijzen!"zei Sangha en ze pakte haar in haar nekvel en nam haar mee.

Yinthe strompelde zachtjes achter Sangha aan. Ze deed het zo rustig aan mogelijk.