drinken

kita stond bij de rivier wat te drinken
plots voelde ze een pijnscheut door haar buik gaan
ze piepte maar wist dat het nog te vroeg was
toch ging ze even liggen en keek om zich heen
elke dag hoopte ze...
ze hoopte dat haar welpen op haar zouden lijken en niet op hun vader, wie dat ook was

Idun verscheen naast haar, en dronk een enorme slok water.. Hij zei niets, en keek Kita alleen maar verliefd aan..

Kita glimlachte naar hem

Anchal kwam uit de bosjes en snoof.
Ze herkende de geur en liep naar Kita.
''Kita... ben jij dat?'' vroeg ze voorzichtig.

Kita draaide haar hoofd om
die tijger kende haar, maar zij haar niet
"uhm... ja" zei ze snel

''Ik ben Anchal,'' zei Anchal snel.

"ik... ik ken je niet" zuchtte kita
"het spijt me" ze stond op en liep naar anchal

''Oh.'' zei Anchal langzaam en schudde zich uit. ''Dan kennen we elkaar nu toch?''

"ja" zei kita tevreden

Anchal dronk wat uit de rivier en geeuwde.
Ineens bedacht ze zich. ''Ik zag Pepper toen ik wegliep uit de grot, maar Salt niet...''
Een schok ging door haar heen.

"is dat dat kleine welpje?" vroeg kita
"ik zag er daarnet een toen ik hierheen kwam"

Idun keek met milde ogen anar Anchal en knikte haar vriendelijk toe.

Kita liep naar idun
"hoe gaan ze eigenlijk heten?" vroeg ze terwijl ze naast hem ging liggen

Anchal keek Idun aan en knikte naar hem.
''Ik denk dat dat Salt is,'' zei Anchal tegen Kita.

Farsan kwam naar Anchal lopen en gaf haar een lik. 'Hallo Anchie' zei hij

''Hai Farsie,'' zei Anchal en gaf Farsan een lik terug.

'wattiser? Ik zie dat er iets is...' zei Farsan bezorgt

''Salt...'' zei Anchal langzaam. ''Ze is weggelopen. Ik weet niet waar ze is.''

'Oh nee...' Farsan zuchtte. 'Ik ga haar zoeken!' Farsan rende weg.

Anchal rende achter Farsan aan.
Ze hoorde iets.
''ANCHAL! FARSAN!'' werd er geroepen.
''Farsan, we moeten richting de toendra!'' riep ze nog.

Farsan rende dus naar de toendra. 'KOM ANCHAL! WE MOETEN HAAR ZOEKEN!'

''IK KOM AL!'' riep Anchal droog.